امروز روز سوم ماه رمضونه و من هنوز روزه نیستم. راستش خیلی دلم میخواد دوباره اون حال و هوای معنوی رو درک کنم؛ اما خواسته هام و آرزوهام مادی شدن! ماه رمضون منو از کارام عقب میندازه. از برنامه هام. از ورزش. از رژیم. از کافه گردی بهاره. از همه چی.... کاش زودتر تموم شه و من بتونم یه نفس راحت بکشم.
درگیریم با خوابم به حد اعلی خودش رسیده. میرم تو تخت؛ تپش قلب و بی قراری میاد سراغم! نمیتونم بی حرکت بمونم. باید خودمو هی اینور اونور کنم و یه حرکتی کنم. خیلی سخته... خیلی زیاد. نمیدونم شاید تحت تاثیر سیتالوپرام باشه.... مثلا قرار بود بهترم کنه ولی فعلا که داغونم.
از طرف دیگه خوابم هم خیلی خیلی بی کیفیت و سبکه. ساعت دو شب به زور خوابم میبره و برای سحر بیدار میشم. خودم روزه نیستم ولی ع که پامیشه منم از خواب بیدار میشم ناخوداگاه. بعد دوباره تا ۷ طول میکشه بخوابم و بعد هم وقتی ع دوباره پا میشه که بره سرکار از خواب میپرم. الان از ۱۲ گذشته و من هنوز خسته و بی حالم و کاری جلو نبردم....
ساعت ۱۰ و خرده ای بیدار شدم و یه پاتیل شیرنسکافه خوردم (میخوام یه مدت قهوه نخورم ببینم درست میشه بی قراریم؟) بعد خودمو وزن کردم و برنامه غذایی هفته قبل رو فرستادم برای دکترم. وزنم ثابت مونده که با توجه به مدل خوردن من، خودش یه موفقیته! بعد هم زنگ زدم به دانشگاه ارشد و واقعا اشکم درومد! من مهر دفاع کردم و میگه هنوز نمرت ثبت نشده! بابا چی کار میکنین آخه؟ تو عمرم دانشگاه به این چلاغی ندیدم والا!
۲۰ دقیقه هم کلاس NLP دیدم که میخوام ازش نوت بردارم و بعد هم تا شب بقیه اشو ببینم. افطار برای ع چی بپزم؟ شاید یه همبرگر براش سرخ کردم... ولی سحر رو نمیدونم واقعا. چقدر آشپزی تو ماه رمضون سخته... چقدر من غر میزنم!
امروز کلاس ورزش آنلاینمم شروع میشه و اگه امروز باهاش ورزش کنم واقعا خودمو بغل میکنم. وقت لیزر هم داشتم که حال ندارم برم:( خیلی دارم خودمو سرزنش میکنم.... کاش با خودم مهربون تر باشم.
عه یادم رفت کار اصلیم اصلا نوشتن محتواست:(((((((( خدایا بسه دیگه.... خوابم میاد و چاره چیه؟
